Emfatischa Konsonantn san Obstruentn mid an extrign Meakmol, des wou in Opposizion ze de stimmhaftn u stimmlosn Konsonantna stejt. D Konsonantn bildn dodabei i da Regl Dreiagruppn vo stimmlos, stimmhaft un emfatisch. Des Meakmol selm ko i de Oanzlsprochn untaschidle saa. I de afroasiatischn Sprochn kennt ma zwou Furma vo dera Emfasn, d Glottalemfasn u d Velaremfasn. D Glotalemfasn moant, dass ma d Lautt glottalisiad oda als Ejektif sagt. D Velaremfasn moant, dass ma d Lautt velarisiad oda faringalisiad. De Emfasn wiad oft durch an Punkt unta den Buachstom gschrim. De kuschitischn Sprochn, de etiosemitischn Sprochn u zen Toal de Neisidarabischn hom a Glottalemfasn. Es Arabisch, Aramäisch u d Berbersprochn hom a Velaremfasn. De Glottalemfasn braucht i da Regl an Plosif oda an Affrikat, d. h. i de velaremfatischn Sprochn, wej an Arabischn, san gweanle emfatische Frikativ-Lautt, wou de glottalemfatischn Sprochn emfatische Affrikatna hom. In Semitischn ko ma de folngatn (glottal-)emfatischn Lautt finna.

Emfatischa Konsonant wo gibt s des
Labiala Plosiv ṗ (pˀ) Etiosemitisch
Dentala Plosiv ṭ (tˀ) Semitisch u. A.
(Inta-)dentala Affrikat ẓ (ᵗθˀ) Semitisch
Alveolara Afrikat ṣ (ᵗsˀ) Semitisch u. A.
postalveolara Afrikat č̣ (ᵗʃˀ) Amharisch
Laterala Affrikat ṣ́, ḍ (ᵗɬˀ) Semitisch
Velara Plosiv ḳ, q (kˀ) Semitisch u. A.
Velara Afrikat ḵ̣, q̄ (kḫˀ) Tigrinisch