Radioaktivität is de Eignschaft vo Atomkern, daß sa si zufällig in andere Atomkern umwandln oda zfoin. Vo am oanzlna Atomkern, dea radioaktiv is, ko ma ned sogn, wann a zfoid, oba füa a große Menge gleiche Atomkern, vom gleichn Isotop, gibts a Zeit, in der de Hejfte zfoin is. Atomkern, de natiarle vorkemman, zerfoin auf mehrere Artn:

  • Alphazerfall: Beim Zfoin sendt da Atomkern a Alphateilchen aus, des is des gleiche wia a Helium-Atomkern mit zwoa Protonen und zwoa Neutronen. Nochm Zfoin is dea neie Kern no in am angeregten Zuastand, so daß a in Grundzuastand zruckfoit und nu an Quant von da Gammastrahlung aussendt. Da Grund füan Alphazerfall is, daß da Ausgangskern mit dem Alphateilchen energetisch ned stabil is, de Kernbindungsenergie vo dem Alphateilchen is oiso ned grouß gnua, daß sa si im Kean hoitn kannt.
  • Betazerfall: Beim Zfoin wiad a Elektron ausm Kern aussagsendt. Weil in am Atomkean noamalaweis koane Elektronen drin san, muaß des Elektron duach an Prozess vo da schwachn Wechslwiakung erzeugt wean. Ganz genau entsteht beim Betazerfoi a Elektron, a Elektron-Antineutrino, und, weil des Produktisotop instabil is, a Gammaquant beim Übergang inn Grundzustand. Es gibt aa Isotope, de beim Zfoin s Antiteilchen vom Elektron, a Positron, aussendn, des hoaßt dann genau Beta-Plus-Zerfall. Dabei wiad stot m Elektron-Antineutrino a Elentron-Neutrino ausgsendt.
  • Elektroneneinfang: A Variantn vom Beta-Plus-Zerfall. Stot daß a Positron ausgsendt wiad, fangt da Kean a Elektron ei. Es wiad dann a Elektron-Neutrino und spaata a Gammaquandt ausgsendt.