A Loanwoat (dt.: Lehnwort, engl.: loanword) is a Woat, wo aus oana "Quejsproch" in a "Zuisproch" iwanumma worn is.

Vo am Lehnwort im engan Sinn redd ma, wenn s iwanummane Wort in seine Flexion, Lautung und Schreiwung an an Sprochbrauch vo da Zuisproch opasst worn is. Im weidan Sinn is aa a Fremdwoat a Loanwort. Da Iwagang zwiscen am Loanwort im engan Sinn und am Fremdwoat is fliassend.

Im Untaschied zan Loanwoat is a Eabwoat a Woat, wo aus oana ejtan rekonstruiaborn Entwicklungsstufn vo da sejm Sproch kimmt. De Obgrenzung is do aa ned imma oafoch, wei de Sichtweis vom Zeitraum vo oana Untasuachung obhengt.

Schau aa Werkeln

Literatua Werkeln

  • Hermann Wilhelm Ebel: Ueber die lehnwörter der deutschen sprache. Trowitzsch, Berlin 1856 (Digitalisat)
  • Harald Wiese: Eine Zeitreise zu den Ursprüngen unserer Sprache. Wie die Indogermanistik unsere Wörter erklärt. Logos Verlag, Berlin 2010, 2. Auflage, ISBN 978-3-8325-1601-7